فاحشه دختری از ایل و تبار من و توست زاده ذهن سیاه شب تار من و توست

فاحشه دختری از ایل و تبار من و توست زادهٔ ذهن سیاه شب تار من و توست مشتری های تنش من و شما بودیم و... تن فروشیست که بر چوبهٔ دار من و توست فقر پل ساخت ز آغوش جگرگوشهٔ ما فقر هم حاصل اندیشه و کار من و توست دختر مام وطن خرج خیابانها شد غیرت ماست که در خاک مزار من و توست دامنش را به تومن داد و به هیچش بفروخت شهر ، آلوده به آغوش نگار من و توست فاحشه زیر لب از چندش شامش میگفت دیرگاهیست که نامرد ، سوار من و توست دل ما بود که از دامن او چرکین تر دامن پاک فقط شعر شعار من و توست بهتر آن است بمیریم از این لکهٔ زشت که در آغوش کسی دختر زار من و توست تف به این مردم و این شهر پر از نامرد بله این فاحشه یک زن ز تبار من و توست....